Nagroda w kategorii „Osoba” – Leyla Yunus (1955) – uwięziona azerbejdżańska działaczka społeczna, aktywistka, liderka Instytutu na rzecz Pokoju i Demokracji. W czasie wojny o Karabach była szefem wydziału informacyjno-analitycznego w Ministerstwie Obrony Azerbejdżanu, w stopniu pułkownika. Odeszła po dojściu Heydara Alijewa do władzy. W 1995 r. założyła Instytut Pokoju i Demokracji, w ramach którego od 2003 r. działa Kobiece Centrum Kryzysowe dla ofiar przemocy w rodzinie. Główne obszary jej działalności to walka z handlem żywym towarem, walka o prawa osób przymusowo wysiedlanych, działalność na rzecz więźniów politycznych, niezależnie od ich afiliacji politycznej i religijnej. Jest autorką wiele raportów na temat więźniów politycznych. Od wielu lat stanowi obiekt nagonki medialnej – oskarżana o ormiańskie geny, nieprzystojne zachowanie w czasie pracy w MON. Jest Laureatką Nagrody Teodora Haeckera, kawalerem francuskiej Legi Honorowej oraz finalistką Nagrody Sacharowa (2014). 28 kwietnia br. wraz z mężem została zatrzymana na lotnisku w Baku, przed planowana podróżą do Brukseli na konferencje organizowana przez EED. Bez wyroku sądu lub nakazu z prokuratury, skonfiskowano im paszporty, uniemożliwiono wyjazd z kraju, dokonano przeszukań w biurze Instytutu Pokoju i Demokracji oraz w ich prywatnym domu. Aresztowana wraz z mężem, Arif Yunus, przebywa w więzieniu, bez dostępu do niezbędnej opieki medycznej i możliwości kontaktu z rodziną. Jej zatrzymanie potępił rząd Stanów Zjednoczonych oraz najważniejsze światowe organizacje działające w obszarze praw człowieka.