Zapraszamy na Maraton Filmów Wyszehradzkich

9 lipca (środa), o godz. 19.00 w Kinie Mikro (ul. Juliusza Lea 5) będzie miał miejsce Maraton Filmów Wyszehradzkich towarzyszący 13. Letniej Szkole Wyszehradzkiej. W ramach wydarzenia zaprezentowane zostaną filmy dokumentalne oraz animacje z każdego kraju Grupy Wyszehradzkiej. Wstęp wolny – darmowe wejściówki dostępne będą w kasie kina od 1 lipca. Napisy w języku angielskim. Serdecznie zapraszamy.

W programie:

Słowacja

• Miroslav Remo, Arsy – Versy, 2009, 23 minuty, dokument

Bohaterem filmu jest Ľuboš, uznawany przez mieszkańców swojej wsi za dziwaka. Ale i on sam ma dystans do siebie i swojej wyjątkowości. Poświęca swój czas badaniu nietoperzy, zamieszkujących głębokie jaskinie. Przyroda jest jego pasją, radość sprawia mu jej fotografowanie i filmowanie. Życia sobie nie ułożył, został starym kawalerem i mieszka z mamą, która już zaakceptowała jego wyjątkowość. Miłość wszystko zrozumie. Z perspektywy ogarniętego pasją Ľuboša reszta świata wygląda „nienormalnie”, bo za mało w nim miejsca na realizację swej kreatywności. Kompozycja dokumentu jest przemyślana i konsekwentna w wykorzystaniu urywków filmu amatorskiego, zdjęć fotograficznych i rejestracji badawczych formie audio oraz wideo. Z dużym wdziękiem poprowadzono rekonstrukcje wydarzeń, których nie udało się uchwycić kamerą.

• Martin Snopek, Ivana Laucikova, Posledný Autobus / Ostatni autobus / The Last Bus, 2011, 15’minut, animacja/fabuła

Postacie z filmu – na początku jest dla widza zagadką, kim one są naprawdę – wsiadają do autobusu, który ma je odwieźć w bezpieczne miejsce. W środku nocy zatrzymują autobus myśliwi. Inspiracją tego eksperymentu filmowego, łączącego animację z fabułą, stało się przeżycie współautora, Martina Snopka, który wracając kiedyś do domu ostatnim autobusem przewiózł się o przystanek dalej i był zmuszony wracać przez las. Atmosfera filmu odzwierciedla nie tylko jego ówczesne odczucia, ale i niezwykle aktualne przeżycia wszystkich skazanych na exodus, życie w wiecznym strachu, prześladowanych, uzależnionych od czyjejś łaski. Film młodych autorów uzyskał mnóstwo nagród na światowych festiwalach.

Węgry

• Livia Gyarmathy, A mi gólyánk / Nasz bocian / Our Stork, 2010, 29 minut, dokument

Każde dziecko wie, że bociany odlatują na zimę do ciepłych krajów. Zdarza się jednak, że któremuś nie uda się odlecieć. Tak stało się w pewnej węgierskiej wiosce. Bocian został sam, znalazł się wszak pomiędzy ludźmi, którzy pomagają mu przetrwać zimę. Oni przyglądają się jemu a on – im. Czy młody bocian przypadkiem nie kopiuje pewnych zachowań swoich opiekunów? Kiedy przychodzi wiosna i wracają jego współtowarzysze, „nasz bocian” przypomina sobie o własnej tożsamości, wracają instynkty i chęć zapewnienia sobie potomstwa. Oparty na świetnej obserwacji poetycki i ciepły film zwyciężył w San Francisco (International Film Festival), nagrodzony został również Europejską Nagrodą Filmową (European Film Award).

• Réka Busci, Symphony no. 42′ / Symfonia nr 42, 2013, 10 minut, animacja

Trailer tego filmu był pracą dyplomową Réki Busci (rocznik 1988). Autorka studiuje obecnie w Budapeszcie (MOME – Moholy Nagy Művészeti Egyetem / Moholy-Nagy University of Art and Design), uczestniczyła także w Animation Sans Frontieres (ASF) w Viborg w Danii w 2013 roku. Symfonia nr 42 jest dowodem, że animacja to najbardziej kreatywny rodzaj filmowy. Inwencja dotyczy nie tylko pomysłów wizualnych, montażowych, ale i treści filozoficznych, do zgłębiania których inspiruje. Czterdzieści siedem obrazów-sytuacji składa się na subiektywną wypowiedź o współczesnym świecie zapominającym o wartościach. W kolejnych scenkach ludzie i antropomorfizowane zwierzęta znajdują się w surrealistycznych sytuacjach.

Czechy

• Aneta Kýrová Žabková, Chybička se vloudí / Ups, pomyłka! / Whoops, Mistake! 2008, 7 minut, animacja

Opowieść z czasów, kiedy dzieci przynosiły jeszcze bociany. W wyniku pomyłki dokonanej przez dwa wiecznie zajęte i roztargnione ptaki – mały niedźwiadek został podrzucony ludzkiej rodzinie a ludzki niemowlak trafił do lasu, pomiędzy dorosłe niedźwiedzie. Ponieważ działała już wtedy poczta i funkcjonowały telefony, możliwa stała się konfrontacja obu rodzin. Okazało się jednak, że prosta zamiana odnalezionych brzdąców nie przyniosła jeszcze upragnionego rodzinnego szczęścia. Film przewrotnie zadedykowany własnym rodzicom, jak i poprzednie studenckie filmy autorki (rocznik 1986) cieszy się dużym powodzeniem wśród publiczności.

• Libor Pixa, Grafftiger, 2010, 10 minut, animacja

Autor (rocznik 1979) jest absolwentem informatyki, Wydziału Sztuk Pięknych oraz Wydziału Animacji w praskiej szkole filmowej. Jego studencka etiuda Grafftiger otrzymała Czeskiego Lwa, najważniejszą w Czechach nagrodę filmową. Animacja opowiada o wykreowanych przez twórcę graffiti tygrysach, swobodnie i z wdziękiem przemieszczających się po obiektach architektonicznych Pragi. Autorowi filmu udało się stworzyć niezwykłą atmosferę dżungli miejskiej, w której namalowane zwierzęta chciałyby w końcu znaleźć azyl, by realizować swoje uczucia.

Polska

• Bartosz Konopka, Ballada o kozie / Goat Walker, 2004, 50 minut, dokument

Obraz życia ludzi, których konsekwencje transformacji politycznej po roku 1989 zepchnęły na margines, jest zazwyczaj ponury i obfituje w dramaty. Na tle filmów poświęconych tej tematyce dokument Bartosza Konopki wyróżnia się swym pozytywnym wydźwiękiem. Optymizm nie jest programowy, ale uwiarygodniony obserwacją środowiska dawnego PGR-u. Rodzinom żyjącym z pomocy opieki społecznej podarowano kozy. Zwierzęta wymagają poświęcenia im uwagi oraz starań, ale w zamian dają mleko i przynoszą, zwłaszcza dzieciom, urozmaicenie ich szarej egzystencji. Z punktu widzenia miłych i przyjacielskich kóz oglądamy egzotyczne sceny z życia recydywistów, przyglądamy się próbom rozkręcania „własnego biznesu” oraz inicjowania lokalnej aktywności artystycznej.

• Marcin Strauchold, Enrichment, 2014, 11 minut, dokument

Ludzie przychodzą do ZOO, by oglądać zwierzęta dla zabawy. Ale zwierzęta również przyglądają się ludziom, ponieważ żyjąc za kratami potrzebują jakiegoś urozmaicenia. Dlatego ich opiekunowie w ogrodach zoologicznych robią wszystko, aby zapewnić stworzeniom rozrywkę. Dokument opierając się na obserwacji oraz wypowiedziach opiekunów z ZOO stara się pokazać relacje pomiędzy ludźmi i ich podopiecznymi z hipotetycznego punktu widzenia zwierzęcia. Prowokuje również do refleksji: Czy jako ludzie możemy coś dać zwierzętom? Czego możemy się od nich nauczyć? Film, którego tytuł wyjaśnia się na końcu, jest etiudą szkolną reżysera.

• Joanna Jasińska, Mileńka, 2001, 5 minut, animacja

Animacja już od pierwszych kadrów – tak dzięki obrazowi jak i muzyce w wykonaniu zespołu The Ukrainians – wprowadza niezwykle pogodny klimat. Mileńką jest wiejska dziewczyna, która hoduje w doniczce roślinkę. Z roślinki pielęgnowanej z uczuciem „wyrasta” oblubieniec i zabiera dziewczynę w podniebną podróż. Przyglądają się temu lotowi zwierzęta, niektóre także nabierają chęci, by się wznieść ponad ziemię. Zakochanych obserwuje również malarz. W pewnym momencie uroczy obraz lotu nad wioską okazuje się tylko snem. Czy naprawdę? Film otrzymał Grand Prix w kategorii filmu studenckiego (Ogólnopolski Festiwal Autorskich Filmów Animowanych OFAFA) w Krakowie.

 Zobacz plakat

Organizator:

Partnerzy:

Fundatorzy:

Sponsorzy:

Patroni medialni: